سوگند وفاداری سرباز انگلیسی

کلن، ۷ مارس.

روزنامۀ Neue Preussische Zeitung با احساس فاتحانۀ زیادی سوگند وفاداری سرباز انگلیسی^[۱] را منتشر و بی‌اندازه بخاطر این کشف شادی می‌کند که سرباز انگلیسی فقط به ملکه^[۲] ادای سوگند وفاداری می‌کند ولی نه به قانون اساسی. پس آنگاه آیا ما باید در پروس، در جوان‌ترین دولت مشروطه، برخلاف نمونۀ قدیمی‌ترین کشور مشروطه، سربازانمان را مجبور به ادای سوگند وفاداری به قانون اساسی کنیم؟

ولی Neue Preussische Zeitung فراموش می‌کند خوانندگان را مطلع نماید که سرباز انگلیسی در رابطه با قوانین مدنی چه وضعی دارد.

همانطور که انتظار می‌رود، سرباز انگلیسی برای همۀ جرایمی که فقط جرایم نقض کنندۀ انضباط نیستند، توسط دادگاههای عادی، دادگاههای کشوری، دادگاههای جزء، دادگاههای سه ماهه^[۳]، یا دادگاههای جنایی محاکمه می‌شود و در همۀ مناقشات با دیگر شهروندان با او بمثابه یک شهروند ساده رفتار می‌شود.

ولی این همۀ مطلب نیست. در انگلیس هر شهروندی، چه مقام رسمی باشد، چه سرباز، چه هر کس دیگری، نسبت به همۀ اعمالش در مقابل قانون مسئول است و نمی‌تواند در دادگاه این عذر را بیاورد که فرمان اقدام مورد بحث توسط مافوق داده شده. برای مثال، شورشی اتفاق می‌افتد. سربازان فراخوانده می‌شوند. دستورات قانونی برای متفرق شدن صادر می‌شوند یا نمی‌شوند. مردم متفرق نمی‌شوند. یک مقام رسمی غیرنظامی (که همیشه یا یک قاضی صلحیه یا یک مقام رسمی منتخب شهری است) به ارتش اجازۀ مداخله می‌دهد، یا چنین نمی‌کند. سربازان آتش می‌گشایند، عده‌ای کشته می‌شوند. یافته‌های بدست آمده از رسیدگی قضایی به کشته شدگان به هیئت داوری پزشکی قانونی ارائه می‌شوند که حقایق را در هر مورد مشخص می‌کند. اگر هیئت منصفه تصمیم بگیرد که مداخلۀ نیروهای مسلح توسط شرایط توجیه نمی‌شده، حکم به قتل با قصد قبلی علیه همه مشارکت کنندگان می‌دهد، از جمله آن مقام رسمی غیرنظامی که اجازۀ مداخلۀ سربازان را داد، افسری که فرمان آتش را داد، و همۀ سربازانی که آتش گشودند.

اگر مقام رسمی غیرنظامی اجازۀ مداخله نداده باشد، نتیجه فقط این خواهد بود که او محکوم نمی‌شود. تا جایی که مربوط به افسران و سربازان می‌شود چیزی تغییر نمی‌کند.

این حکم قتل با قصد قبلی یک اعلام جرم رسمی است که بر مبنای آن پرونده‌های کیفری نزد دادگاههای عادی با هیئت منصفه‌هایشان شکل می‌گیرند.

از این رو، سرباز انگلیسی به هیچ وجه توسط قانون بمثابه یک ماشین که هیچ اراده‌ای از خودش ندارد و باید بی چون و چرا از هر دستوری که به او داده می‌شود اطاعت کند در نظر گرفته نشده، بلکه بمثابه یک «فرد آزاد»^[۴] ، مردی که ارادۀ آزاد دارد، کسی که همواره باید بداند که چکار می‌کند و مسئول همۀ اعمال خویش است، در نظر گرفته می‌شود. اگر یک سرباز متهم با گفتن اینکه به او دستور آتش داده شده و او مجبور به «اطاعت از دستورات» بوده است از خودش دفاع کند، پاسخ محکمی از طرف قضات انگلیسی دریافت می‌کند!

در پروس امور کاملاً متفاوتند. در پروس سرباز اعلام می‌کند که مافوق بلاواسطه‌اش به او فرمان آتش داده، و این او را از همه تنبیهات رها می‌سازد. در پروس، و همچنین در فرانسه، مقام رسمی از معافیت کامل از مجازات بخاطر هر تخطی از قانون هنگامی که می‌تواند اثبات کند که دستور آن از مافوق رسمی‌اش به شیوۀ سلسله مراتبی صحیح رسیده، اطمینان دارد.

احتمالاً Neue Preussische Zeitung از ما می‌پذیرد که دیدگاهمان این نیست که فرمول خلاصۀ یک سوگند می‌تواند یک نفر را دگرگون کند و یک افسر گاردهای سیاه و سفید^[۵] را به یک مشتاق «آزادی مشروطه» تبدیل نماید.

طی دوازده ماه اخیر، آقایانی که «با خدا برای شاه و پدر»^[۶] هستند، خودشان از طریق خویشاوندان ستودنی‌شان، دلپذیرترین تجربه را از اهمیّت سوگند به دست آوردند. ما به هیچ وجه مخالفتی با این نداریم که Neue Preussische Zeitung ارتش را مجبور به ادای سوگند وفاداری نسبت به شاه، دالای لاما یا مرد ماه‌نشین کند، تا زمانی که «ارتش شکوهمند من»^[۷] به همان شیوه‌ای که در بالا توصیف شد، در رابطه با قوانین در همان موقعیتی قرار داده شود که ارتش در انگلیس قرار دارد.

نوشته شده در ۷ مارس ۱۸۴۹
نخستین انتشار در Neue Rheinische Zeitung ، شمارۀ ۲۴۱، ۹ مارس ۱۸۴۹
انتشار بر طبق متن روزنامه
مجموعه آثار مارکس و انگلس، جلد ۹

توضیحات

[۲] ملکه ویکتوریا – ویراستار.

[۳] دادگاههای جزء Petty sessions – دادگاههای قضات صلحیه در انگلیس که به محاکمۀ جرایم کوچک بر طبق یک روند قانونی ساده شده می‌پرداختند.
دادگاههای سه ماهه Quarter sessions – دادگاههایی که هر سه ماه توسط قضات صلحیه برگزار می‌شدند.
در نسخه اصل عبارات «Petty sessions» و «Quarter sessions» به زبان انگلیسی آمده‌اند.

[۴] «free agent» – در نسخه اصل این عبارت به زبان انگلیسی نوشته شده – ویراستار.

[۵] رنگهای رژیم سلطنتی پروس – ویراستار.

[۶] برگرفته شده از شعار Neue Preussische Zeitung. – ویراستار.

[۷] اشاره است به تبریکات سال نو از جانب پادشاه فردریک ویلیام چهارم «به ارتش من» («An mein Heer») که او در ۱ ژانویۀ ۱۸۴۹ در پوتسدام امضا کرد و در ۳ ژانویه ۱۸۴۹ در Preußischer Staats-Anzeiger منتشر شد. روزنامۀ Neue Rheinische Zeitung از این پیام برای افشا کردن اعمال ضدانقلابی نیروهای نظامی پروس استفاده کرد (مراجعه نمایید به مقالۀ مارکس «تبریکات سال نو»، جلد ۸ مجموعه آثار مارکس و انگلس، ص ۲۶-۲۲۲).

ترجمه جواد راستی‌پور